Agnieszka DOBKIEWICZ spędziła z nami piątkowy wieczór, dzieląc się pasją, wiedzą i niezwykłą wrażliwością w opowieści o Gross-Rosen – obozie koncentracyjnym w Rogoźnicy na Dolnym Śląsku – oraz o trudnej, ale głęboko humanistycznej misji przywracania pamięci o zapomnianych wątkach historii: tej wielkiej i tej lokalnej.
Literatura obozowa, mimo upływu lat, nie traci na aktualności ani sile oddziaływania – pozostaje jednym z najbardziej znaczących nurtów współczesnej refleksji nad przeszłością. Dzięki rozmowie z autorką „Pożydowskich” mogliśmy poznać kulisy powstawania tego rodzaju narracji – od archiwalnych poszukiwań po osobiste rozmowy z potomkami ofiar. Dowiedzieliśmy się wiele o losach Polaków pochodzenia żydowskiego, o skomplikowanych tożsamościach i o tym, jak historia – ta oficjalna i ta osobista – wciąż wymaga dopowiedzenia. Nie zabrakło również refleksji nad lekcjami, których jako społeczeństwo wciąż nie potrafimy odrobić: lekcjami o tolerancji, równości i odpowiedzialności za słowo. Agnieszka Dobkiewicz poruszyła też temat współistnienia kultur – przenikania się, wzajemnego oddziaływania i cichego ubogacenia, jakie zachodzi między ludźmi dzielącymi wspólną przestrzeń. Nieoczekiwanie bohaterami naszej rozmowy stali się także Stanisław Lem i Jan Marcin Szancer; postacie, które uosabiają złożoność polskiej tożsamości kulturowej.
Wnioski płynące z tego spotkania były nie mniej zaskakujące niż jego przebieg – potwierdziły ostrzeżenia, które od dekad formułują ludzie pióra: że obojętność wobec dyskryminacji, nierówności i ksenofobii może prowadzić do tragedii.
Dziękujemy Wam za obecność i wspólne słuchanie oraz przeżywanie tej opowieści. Słowa uznania kierujemy do Agnieszki Dobkiewicz za poruszające i inspirujące spotkanie, a także do Katarzyny Górcewicz za jego znakomitą moderację.